​

Wat betekent het om mens te zijn?

​

De menselijke natuur is een concept dat de fundamentele disposities en kenmerken aangeeft - inclusief manieren van denken, voelen en handelen - die mensen van nature zouden hebben. De term wordt vaak gebruikt om de essentie van de mensheid aan te duiden, of wat het 'betekent' om mens te zijn.

​

Volgens de Abrahamitische geschriften heeft God de mens geschapen naar het beeld van Zichzelf. Hij is De Ene Ware God, Onze Schepper en Bron van Leven - en tot Hem behoren de Mooiste Namen en Eigenschappen. Volgens de Schrift heeft de mens 'vrije wil' gekregen en heeft hij daarom het vermogen om te kiezen wat hij of zij gelooft. Dit is een gegeven recht voor alle mensen. De mens heeft daarom het vermogen (dat van individu tot individu kan verschillen) naargelang het gebruik van zijn geest en hart, door zijn of haar waarneming van de werkelijkheid en het leven,  en intellect en rede, om een relatie met anderen tot stand te brengen door te weten en te begrijpen hoe Zijn Eigenschappen in zijn of haar eigen leven kunnen worden opgenomen. Vandaar door het verkrijgen van wijsheid en het zoeken naar de waarheid met oprechtheid van het hart en het nadenken over en incorporeren van  die eigenschappen door onze eigen ervaringen en onze ervaringen met elkaar, zijn we in staat om dichter bij Hem te komen 'Kennen' en daardoor in 'Vrede' in onszelf en in elkaar te leven. Volgens de Schrift:  zonder een goede relatie met onze  Schepper, we zijn niet in staat om goede relaties met elkaar op te bouwen, omdat alle eigenschappen die ons in staat stellen om betere relaties met elkaar te hebben, afhangen van 'rechtvaardigheid' en het vermogen om 'goed' van 'fout' te onderscheiden. Om 'elkaar te kunnen behandelen zoals we zelf behandeld willen worden' nodigt de Schrift ons uit om  nemen  verantwoordelijkheid van ons leven volgens onze mogelijkheden,  en opnemend  de concepten van 'vrede, liefdevolle vriendelijkheid,  waarheid, eerlijkheid, integriteit, nederigheid, vertrouwen, rechtvaardigheid,  respect, tolerantie, opoffering, vergeving, vreugde, dankbaarheid, doorzettingsvermogen en gerechtigheid' in ons leven. De Abrahamitische beschrijving van God door middel van de Schrift doorgegeven via 'profeten en boodschappers' is dat Hij de Bron van het leven is, de Bron van de schepping, de Bron van waarheid, de Bron van wijsheid, de Bron van alle kennis, de Bron van licht , De bron van liefde, de bron van barmhartigheid, de bron van vergeving en de bron van alles wat 'goed' is en alles wat bestaat.  De Schrift nodigt de mensheid uit om zich tot hun Bron te wenden om te bereiken:  Vrede, de enige ware God, voor hulp en leiding voor de mens  om 'gered' te worden van het kwaad dat het gevolg is van de eigen 'vrije wil' van de mens.  

​

Volgens de Schrift neigt de mens zonder Gods leiding van nature tot het kwaad, en zonder zich over te geven aan een manier om met oprechte harten 'de waarheid te zoeken', is de mens geneigd de geneugten van dit  werelds leven dat resulteert in verlies en lijden. Wanneer de mens aanneemt dat hij 'zelfvoorzienend' is, kan hij  ondankbaar en 'arrogant' en stop met leren en geestelijk groeien. Dit kan leiden tot een gebrek aan begrip en wijsheid waardoor de mensheid kan worden  gedreven door 'ego' en 'hebzucht' en 'egoïsme' die schade kunnen berokkenen aan onze planeet, haar schepselen en onze relatie met elkaar. Volgens de Schrift geldt dat hoe meer kennis een mens wordt gegeven, hoe meer 'vrije wil' hij of zij heeft, en dus hoe meer 'verantwoordelijkheid' hij of zij heeft om deze op de best mogelijke manier te gebruiken in  om een betere relatie met onze Schepper en met de schepping tot stand te brengen.  

​

Om de natuurlijke neigingen van de menselijke natuur beter te begrijpen,  laten we eens kijken naar kinderen en hun natuurlijke neigingen. Kinderen worden op deze wereld geboren, puur en onschuldig, zonder te weten hoe ze moeten lezen of schrijven of spreken of labels maken om te kunnen communiceren. Dit creëert een gevoel van 'onschuld' over hen en ze zijn uitsluitend afhankelijk van de vriendelijkheid, het medeleven en de liefde van anderen om te zorgen en te kijken  na hen en voorzien in hun behoeften. Naarmate ze ouder worden, zien we dat kinderen in het moment leven - ze zoeken van nature de  wereldse genoegens van plezier en spelletjes en speelgoed en grappen, en gelach en amusement. Ze nemen volwassenen als 'rolmodellen' omdat ze van nature 'begeleiding' zoeken om hun  ontwikkeling naarmate ze ouder worden. Ze kunnen ons gedrag kopiëren omdat ze eruit zien  voor ons als rolmodellen. Ze reflecteren niet gemakkelijk op hun gedrag op jonge leeftijd omdat ze een bepaald soort wijsheid missen dat gepaard gaat met ervaring en kennis. Ze maken beloftes en komen die niet na. Ze zijn vaak haastig en begrijpen de betekenis van 'geduld' niet - als ze iets willen, willen ze het 'nu'. Kinderen gaan door een fase waarin ze geen rekening houden met de gevoelens van anderen  want voor hen is het enige dat telt dat 'het mijn speeltje is en ik het moet hebben'. Zij doen niet  begrijpen natuurlijk de waarde van geld of de eis om iets te verdienen door middel van werk. Kinderen leggen hun leven in onze handen en geven zich over aan de ouders voor voorziening en begeleiding. Dit stelt hen in staat om onverantwoordelijk te handelen - wanneer we voorzien en bieden en als we hen niet begeleiden over wat goed en wat fout is. Wanneer ze zich gedragen of kwetsende dingen zeggen die anderen schade berokkenen, hebben ze discipline en een herinnering en vaak een of andere soort straf nodig om hen te helpen nadenken en hun leven te verbeteren.  Zodra we discipel en straf gaan gebruiken als een manier om ze te leren wat goed en fout is, zien we dat kinderen veel meer aandacht besteden aan hun gedrag. Maar de straf die we ze geven komt meestal voort uit liefde voor ze, omdat we willen dat ze zo groeien dat ze verantwoordelijkheid nemen voor  hun woorden en daden en willen dat ze uitgroeien tot volwassenen die een goed gevoel hebben voor wat goed en fout is, zodat ze succesvol kunnen zijn.  wanneer kinderen  worden beloond voor een handeling die ons behaagt en waarvan we weten dat deze goed is, is de kans groter dat ze die handeling blijven doen. Als ze worden gestraft voor iets dat ze hebben gezegd of gedaan dat hen of anderen schade heeft berokkend, zijn ze:  meer kans om dat gedrag te blijven vermijden. Zij  zijn echter gemakkelijk te vergeten en vereisen constante discipline en consistentie in de manier waarop een volwassene ze leert om een sterk gevoel van moraliteit van goed en kwaad te ontwikkelen.   Ze zijn afhankelijk van hun ouders om hen 'de weg te wijzen' en toch zien we dat kinderen veel beter dan volwassenen zijn in het over het algemeen 'leven in het moment' en daarom gelukkig en in vrede met zichzelf zijn. Zonder onze begeleiding van wat 'goed en fout' is, zijn kinderen geneigd egoïstisch te zijn en geen rekening te houden met anderen om hen heen. Maar naarmate ze ouder worden en hun niveau van rede, logica en intellect zich ontwikkelen, leren kinderen vragen te stellen  zichzelf en het gedrag van zowel zichzelf als anderen om hen heen. Ze beginnen misschien voor zichzelf te denken en stellen zelfs vraagtekens bij de leiding die hun ouders hen hebben gegeven. Ze leren beslissingen te nemen op basis van hun niveau van vrije wil, en begrijpen het concept van vrije wil en bereiken een leeftijd van volwassenheid waarin ze hun leven niet leven volgens de wil van anderen, maar  volgens hun eigen wil.  

​

Nu - als we onszelf zien als kinderen, met kinderlijke natuurlijke neigingen om zich op een bepaalde manier te gedragen - kunnen we ons verhouden tot wat we leren over de natuurlijke menselijke natuur door ons begrip van het gedrag van onze kinderen en dit op onszelf toepassen. We verschillen niet veel van kinderen in die zin dat alle mensen  een soort van begeleiding van een Hoger Wezen nodig hebben om op de juiste manier geleid te worden. Zonder begeleiding en zonder discipline in ons leven, en zonder herinneringen aan wat goed en fout is - wij als mensen neigen van nature tot vergeetachtigheid net zoals kinderen dat doen - en worden afgeleid door spel en amusement - net zoals kinderen doen - en worden afgeleid door waar ons fysieke wezen als mens naar verlangt  zich  waardoor het minder waarschijnlijk wordt dat we ons in spirituele zin zullen gedragen door anderen te willen helpen, en anderen te behandelen zoals we zelf behandeld willen worden. Voor kinderen zijn we als het hogere wezen en de begeleiding en het licht dat hen door hun tijdperk van duisternis helpt. Maar zelfs zij bereiken een punt in volwassenheid dat ze ons en onze leiding in twijfel beginnen te trekken op basis van hun niveau van vrije wil, intellect en ons verstand.  en logica om hen te helpen naar de Waarheid te leiden. Hoe ouder we worden, hoe meer ervaring we hebben en hoe meer kans we hebben om van onze fouten te leren en na te denken over ons gedrag. Ons  ontwikkeling door de kindertijd kan een enorme invloed hebben op de manier waarop we ons leven als volwassenen leiden, en veel van wat we geloven en de manier waarop we ons gedragen is afhankelijk van onze opvoeding. Het is echter niet definitief. Wanneer we ervoor kiezen om God als onze Gids te gebruiken en naar Hem op te kijken voor wijsheid en kennis - we zien dat we niet langer gebonden zijn door ons leven te leven op een manier die anderen verwachten of zullen - gaan we leven volgens ons eigen begrip en volgens Zijn goddelijke wil. Hij kan door Zijn wil de beste karakters leiden, en we breken los van het normale  Maatschappelijke verwachtingen. De mens maakt van nature fouten, heeft onvolkomenheden en daardoor zijn spraak of  acties zullen vaak tegenstrijdig zijn. De mens is van nature geneigd om perfectie te zoeken - en door vertrouwen te hebben in een Hoger Wezen dat Perfect is - nemen ze vanuit het perspectief van een kind natuurlijk aan dat dit hun ouders zijn - maar zoals wij  wijs worden - we leren dat zelfs onze ouders fouten maken die tot tegenstrijdigheid en dus onwaarheid leiden - dus zullen we eerder naar het universum kijken en ons tot God wenden wanneer we perfectie zoeken. We gaan Hem zien als een 'ouderfiguur' en misschien is dit de reden waarom sommigen naar Hem verwijzen als 'Vader die in de hemel zijt'.  Mensen hebben het vermogen om Hem als rolmodel en leiding te gebruiken om hen te helpen hun moraliteit en karakter te ontwikkelen en hun gedrag vorm te geven in overeenstemming met wat het beste is, en zijn eigenschappen. Door onszelf te zien als geschapen naar Zijn beeld, vinden we kracht in Zijn prachtige eigenschappen en streven we ernaar  om te proberen deze eigenschappen in onszelf op te nemen. Om dit te laten gebeuren, moeten we in deze wereld van dualiteit leven, want wat is waarheid zonder leugen, wat is liefde zonder haat, wat is genade zonder straf, wat is goed zonder kwaad, wat is leven zonder dood?

​

​

Is een mens een fysiek wezen of zijn ze een spiritueel wezen? Wanneer we mens zijn als gewoon een fysiek wezen zien, kunnen we soms worden afgeleid door het zoeken naar de fysieke geneugten van  deze fysieke wereld-  leven zoals we zouden doen als we apen of apen waren, zonder veel aandacht te schenken aan ons spirituele wezen of het welzijn  van onze mens  ziel. Door aan de andere kant voor onze spiritualiteit te zorgen, is de kans groter dat we  hebben  een bewustzijnsniveau dat ons ervan weerhoudt anderen schade toe te brengen, en dat ons helpt anderen te behandelen zoals we zelf behandeld willen worden. Als we het menszijn zien  als meer een spiritueel wezen, hebben we meer kans om waar geluk te zoeken door vrede te zoeken in de concepten liefde, vriendelijkheid, mededogen, vergeving, integriteit, eerlijkheid enz. die de basis vormen van onze morele structuur, ons in staat stellen ons bewustzijn te begrijpen en te gebruiken om ons te leiden  en onderscheid ons van andere dieren en help elkaar, en zorg voor onze soort van mensheid en de planeet waarop we leven met anderen van Zijn Schepping door onszelf te zien door de weerspiegeling in anderen.  

​

Mensen zijn niet perfect. Ze maken fouten en zonder kennis en wijsheid brengen ze anderen vaak schade toe zonder het te weten, ook al is de bedoeling achter het gedrag misschien puur.  Ze hebben een vrije wil om te kiezen wat ze willen geloven, om vrij te denken, en velen hebben het intellect en het vermogen gekregen om te leren lezen en schrijven en daarom 'creatief' te zijn en wijsheid op te doen door kennis en ervaring. Mensen zijn gevorderd in vergelijking met andere wezens.  Door woorden te kiezen om de fysieke objecten in de wereld waarin we leven te labelen, en onze percepties te labelen en door  namen opschrijven die we zelf hebben gelabeld en lezen wat anderen hebben geschreven, kunnen we  zoek kennis en geef deze kennis door van generatie op generatie. Laten we ons, zonder het vermogen om te leren door 'The Pen', ons afvragen hoe ons leven eruit zou zien? Hoe zouden we leren op scholen? Hoe zouden we historische gebeurtenissen vastleggen en daarvan leren? Hoe zouden we over de Schrift en religie leren en vorderingen maken in wetenschappelijke kennis? Het menselijk brein, het intellect en onze ogen, onze oren, onze tongen en het gebruik van spraak en geluid hebben de mens in staat gesteld om objecten te 'benoemen' en daardoor taal te creëren als een manier om met elkaar te communiceren op een niveau dat andere soorten kunnen dat niet. Ook al zijn we van dezelfde soort als andere mensen, we hebben het vermogen om nieuwe manieren van communiceren te creëren volgens onze groepen en stammen - het is niet alleen instinctief gedrag - maar in feite een enorme verantwoordelijkheid die ons is gegeven. Soms zien we dingen verkeerd. Soms spoort ons verlangen naar het wereldleven ons aan om valse kennis door te geven om anderen te misleiden of vanwege onze egoïstische verlangens naar rijkdom, macht en succes in dit wereldleven. Dit leidt vaak tot tegenstrijdigheid in de kennis die we soms verkiezen om aan elkaar door te geven.  Daarom rust die enorme verantwoordelijkheid van de mens op ons allemaal om vragen te stellen over de kennis die we zoeken - en gebruiken onze eigen logica, rede en intellect om waarheid van onwaarheid te helpen onderscheiden.  

​

Volgens kennis uit de Schrift leren we dat de vrije wil de mens in staat stelt te kunnen 'kiezen' of hij of zij als mens in het fysieke of het spirituele wil leven. Een goede 'balans' van het spirituele met het fysieke stelt mensen in staat om hun grootste potentieel te bereiken. Het fysieke stelt ons in staat om via spiritualiteit een positieve omgeving voor onszelf en anderen uit te drukken en te creëren. De dualiteit van de fysieke en spirituele vorm van mensen is wat hen uniek en speciaal maakt.  

De 'ziel' is iets waar we niet veel over weten - behalve dat volgens de religieuze Schrift - het van God is, en dat alle mensen en levende wezens  hebben er een gekregen. De Bijbel adviseert ons om voor onze ziel te zorgen door trouw te zijn aan ons doel in het leven en moedigt mensen aan om kennis, wijsheid, waarheid, gerechtigheid te zoeken en in liefdevolle vriendelijkheid te handelen door anderen te behandelen zoals we onszelf behandelen. Het leert ons dat, hoewel we in fysieke zin misschien anders zijn - zwart, wit, verschillende kleuren, vormen en maten, mannelijk of vrouwelijk - we in feite allemaal hetzelfde zijn in de zin dat we allemaal een ziel hebben uit Hem - en dat het enige dat de ene persoon beter maakt dan de andere, hun niveau van rechtschapenheid is. Vrije wil geeft ons het vermogen om te 'kiezen' wat we aanbidden. Dit is een door God gegeven recht voor alle mensen. Volgens de Schrift zijn engelen gemaakt van licht en doen ze precies wat hen wordt opgedragen, dus aanbidden ze hun Heer uit dwang en niet uit vrije wil. Mensen hebben echter de vrije wil om te kunnen kiezen of ze Hem aanbidden (en daarom gehoorzamen), of aan hun eigen wegen en begrip worden overgelaten en elke vorm van  leiding die Hij ons heeft getoond. Mensen kunnen ervoor kiezen om andere 'goden' te aanbidden - ze kunnen ervoor kiezen om een schoen te aanbidden  of een vlieg als ze dat willen - zelfs als het indruist tegen de logica of reden waarom ze ervoor zouden kiezen om dat te doen - als dat is wat ze echt willen doen - God heeft hun de mogelijkheid gegeven om dat te doen. De Schrift vertelt ons dat er geen dwang is in religie. Zijn leiding adviseert ons echter dat dit de keuze van de mens is om een bewuste beslissing te nemen om fysiek mens te zijn in plaats van geestelijk mens - en dat eeuwig geestelijk leven niet verenigbaar is met puur in het fysieke leven leven.  deze wereld.

​

Deze wereld waarin we leven is een wereld van dualiteit. Onze perceptie en begrip en moreel oordeel over wat goed en wat kwaad is, komt voort uit onze natuurlijke neiging en verlangen om te 'weten' en 'te begrijpen' terwijl we zelf door menselijke ervaring leven. Het bestaan van onze behoefte om logica en rede te gebruiken, geeft ons de mogelijkheid om 'waarheid' uit 'onwaarheid' te onderscheiden  in een wereld van tegenstrijdigheid. Als mens begrijpen we echter ook dat het stellen van vragen en het zoeken naar antwoorden niet genoeg zijn - ons intellect alleen beantwoordt niet alles. Onze harten en geesten en zielen moeten allemaal goed in balans zijn en elkaar helpen op het pad naar Waarheid en Liefde.  Wetenschap kan bijvoorbeeld niet alles beantwoorden: het kan helpen om 'hoe' te beantwoorden, maar kan het antwoorden op 'waarom?' -alleen door menselijke ervaring kunnen mensen zich verhouden tot en de concepten van de tegenstellingen van het bestaan begrijpen, en daardoor door reflectie en mindfulness meer bewust worden van hun 'bewustzijn' en de eigenschappen van een Hoger Wezen:  'wat is liefde en waar komt het vandaan?' 'wat is compassie en waar komt het vandaan?' 'wat is vergeving en waar komt het vandaan?' 'Wat is vriendelijkheid? en waar komt het vandaan?'- en waarom hebben mensen het vermogen om sterke emoties te voelen, zoals liefde en mededogen, en barmhartigheid en vriendelijkheid? Wat is gerechtigheid en hoe maken we het morele oordeel over goed en kwaad? Hoe meten we deze dingen?  

Volgens de Abrahamitische geschriften,  God heeft de mens gemaakt in een vorm die Zijn mooie eigenschappen kan uitdrukken en daarom kan relateren aan deze. Man soort gaat  door een leven van  dualiteit of tegenstellingen om Zijn Eigenschappen echt te waarderen.  Menselijke spraak en gedrag als het op zichzelf wordt gelaten, leidt vaak tot:  tegenstrijdigheid. Als we geloven dat alleen Gods Waarheid en Woorden niet tegenstrijdig zijn...  Kunnen we dit niet gebruiken als?  gids  om ons te helpen Waarheid van onwaarheid te onderscheiden, en een gids voor hoe wij als mensen waarheidsgetrouwer kunnen zijn in onze manieren? Zijn onze bedoelingen, gedachten, spraak en gedrag met elkaar in tegenspraak? Zo ja, hoe kan het dan?  waarheid zijn?  Als God onze zielsverlangens maar kent, onze...  intenties in ons hart en onze diepste gedachten van ons onderbewustzijn - en de Schrift leert ons dat Hij alleen alles weet - Hij is de beste van alle rechters, en meest barmhartige, meest barmhartige terwijl hij ook rechtvaardig is -  Wie is een betere Rechter dan Hij? Laten we elkaar dus niet veroordelen - laten we allemaal de verantwoordelijkheid nemen door te handelen in overeenstemming met waarheidsgetrouwheid, en leven en leren door ervaring, terwijl we van plan zijn anderen te helpen in onze daden, en als we een fout maken of een fout maken - laten we elkaar vergeven , vergeef elkaar, en blijf proberen en leren van onze ervaringen en van elkaar, want we delen allemaal een ziel - dezelfde ziel - die we moeten verzorgen, beschermen om spiritueel leven te hebben in deze wereld vol afleiding en spel.

​

Wij zijn mensen. We kunnen kiezen hoe we ons leven leven in overeenstemming met wat ons is gegeven en in overeenstemming met onze talenten en zegeningen. We kunnen ervoor kiezen om een leven te leiden waarin we de geneugten van deze wereld zoeken - het fysieke - het materiële - zoals investeren in fysieke dingen die ons meer financieel gewin opleveren - we kunnen ervoor kiezen om egoïstisch te zijn en te bedriegen en te liegen en te stelen en elkaar te bedriegen voor ons eigen financiële of materiële gewin of voor een kortdurend plezier van de bloem van deze wereld die uiteindelijk verwelkt en verdwijnt. Of we kunnen ervoor kiezen om ons leven te leven en onze zegeningen te gebruiken in overeenstemming met wat we hebben aan talenten, ogen, oren, monden om mee te spreken, harten om mee te horen en onze materiële bezittingen, niet alleen om onszelf te helpen, maar om te helpen het leven van anderen die minder geluk hebben dan wij. Op deze manier kunnen we investeren in het leven van het hiernamaals - investeren in wat God volgens de Schrift de hele mensheid uitnodigt om te doen, ongeacht hun 'religielabel' - te investeren in Hem die al het goede is, door elkaar te helpen, terwijl we ons wenden tot Hem om leiding en wijsheid, met eerlijke, waarheidsgetrouwe harten-  op welke manier dan ook. Soms moet de mens worstelen en het hoofd bieden aan ontberingen in deze wereld in fysieke zin, maar geestelijk zal hij of zij geen 'lijden' onder ogen zien maar 'innerlijke rust' krijgen en gezegend worden met liefde en mededogen en vergeving en het vermogen om te oordelen tussen ' goed' en 'fout' in het aangezicht van kwelling - Hij of zij zal 'wijsheid' worden verleend door die bewuste keuze te maken om spiritueel leven te verkiezen boven de fysieke materiële geneugten van deze wereld die komt door anderen te helpen en Zijn genoegen te zoeken en te aanbidden en Hem gehoorzamen als we eenmaal de kennis hebben gekregen van wat we definiëren als 'waarheid'.

​

De mens verandert voortdurend. We hebben het vermogen om te leren van het verleden en van onze fouten en de fouten van anderen, en we hebben de door God gegeven vrijheid om te kunnen kiezen wat we geloven, leren over  wie we zijn en wie we willen zijn - we hebben de vrijheid om te kiezen hoe we willen gebruiken wat ons is gegeven, onze zegeningen in deze wereld waarin we zijn geboren.  

​

Door Schrift en ervaring en reflectie kunnen we leren dat 'wijsheid' kan helpen de ziel te voeden en te beschermen tegen de geestelijke dood. Wijsheid uit de Schrift kan ons, wanneer we zoeken naar waarheid in liefdevolle vriendelijkheid, ons helpen ons gedrag vorm te geven op een manier die volgens ons de Heer behaagt.

​

Hoe kunnen we 'rechtvaardiger' worden?

Hier zijn enkele kenmerken van wat God beschrijft vanuit de Schrift als kenmerken van een 'rechtvaardig' mens:

​

Eerlijk,  vredelievend, waarheid zoekend, wijsheid zoekend, reflectief, opmerkzaam, bedachtzaam,  vriendelijk en genereus, liefdadig ,  Liefdevol, medelevend, barmhartig, gracieus, Just  en eerlijk, nederig en bescheiden, gematigd en evenwichtig, vaak berouwvol, dankbaar , vergevingsgezind en vergevend  anderen, niet-oordelend, zelfkritisch, gedisciplineerd, Hem gehoorzaam, respectvol naar anderen, tolerant, geduldig, volhardend, vrolijk, betrouwbaar, trouw, vredig, onbaatzuchtig, kuis, wijs, hoopvol, licht, goed geïnformeerd, integer . niet jaloers,  niet roddelen...

​

Hier zijn enkele kenmerken van wat God uit de Schrift beschrijft als onaangename eigenschappen van een mens:

​

Egoïstisch, hebzuchtig, onwaarachtig, vals,  moorddadig, onrechtvaardig en oneerlijk, onverstandig, ongeduldig, haastig, veroordelend, trots, niet berouwvol, ondankbaar, meedogenloos, boos en wraakzuchtig, extreem in religieuze praktijk, onvriendelijk, liefdeloos,  onbetrouwbaar, intolerant, respectloos, tegenstrijdig, nalatig, hopeloos, destructief, onwetend, verkwistend, misleidend, wellustig, arrogant, afgodisch, ongehoorzaam en opstandig ondanks kennis, jaloers, duister, zonder integriteit, vraatzuchtig, depressief,  roddelen, lasteren...

​

​

(Gebaseerd op reflecties en begrip van Dr. Lale  Tuncer- Moge Hij ons vergroten in kennis en wijsheid, ons helpen de waarheid te zoeken, ons helpen en ons het vermogen geven om 'goed' van 'fout' naar beste vermogen te beoordelen, en ons helpen ons potentieel als mensheid te vervullen volgens Zijn Goddelijke Wil.  Amen)  

​

De zeven geboden van Noach die aan Noach zijn gegeven aan de hele mensheid volgens de Thora:  

​

Volgens de Abrahamitische Geschriften - De 7 Universele Wetten  zijn regels die ons allemaal wordt aangeraden  houden, ongeacht wie we zijn of waar we vandaan komen. Zonder deze zeven dingen zou het voor de mensheid onmogelijk zijn om in harmonie samen te leven.  

​

1. Geen afgoden aanbidden
    

2. Niet om God te vervloeken
    

3. Gerechtshoven oprichten
    

4. Geen moord plegen
    

5. Geen overspel, bestialiteit of seksuele immoraliteit plegen
    

6. niet te stelen
    

7. Geen vlees eten dat van een levend dier is gescheurd

​

Voor meer kennis en informatie over de zeven Noachitische wetten van a

Joods perspectief zie:

​

​

https://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/62221/jewish/The-7-Noahide-Laws-Universal-Morality.htm

https://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/4157474/jewish/Seven-Laws-for-a-Beautiful-Planet.htm

​

​

​

​

Voor meer kennis en informatie over de Koran  Perspectief op de Noachitische wet:

​

http://www.wikinoah.org/en/index.php/Islam_and_Noahide_Law

​

​

​

​

​

​

​

De vijf pijlers van 'geloof' om ons te begeleiden en te disciplineren om een rechtvaardiger leven te leiden:  

​

1.  De verklaring van het geloof 

2. Gebed

3. Het geven van aalmoezen

4. Vasten

5. Bedevaart

​

​

De tien geboden gegeven aan de 'kinderen van'  Isreal': door Mozes;

​

eerste gebod  ( Exodus 20:2 )

​

Ik ben de Here, uw God, die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis heeft geleid.

​

Tweede Gebod  ( Exodus 20:3-6 )

​

Je zult geen andere goden hebben naast Mij. Gij zult voor uzelf geen gesneden beeld maken, noch enige gelijkenis, van iets dat boven in de hemel is, of dat beneden op de aarde is, of dat in het water onder de aarde is. Gij zult voor hen niet buigen, noch hen dienen, want Ik, de Here, uw God, ben een naijverig God, die de ongerechtigheid der vaderen bezoek aan de kinderen tot in het derde en vierde geslacht.

​

derde gebod  ( Exodus 20:7 )

​

Gij zult de naam van de Here, uw God, niet ijdel gebruiken; want de Heere zal hem niet onschuldig houden die Zijn naam ijdel gebruikt.

​

vierde gebod  ( Exodus 20:8-11 )

​

Denk aan de sabbat, om hem heilig te houden. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is een sabbat voor de Here, uw God, daarop zult u geen werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is; want in zes dagen maakte de Heer hemel en aarde, de zee en alles wat daarin is, en hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de Heer de sabbatdag en maakte hem heilig.

​

vijfde gebod  ( Exodus 20:12 )

​

Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen lang mogen zijn op het land dat de Here God u geeft.

​

zesde gebod  ( Exodus 20:13 )

​

U zult niet moorden.

​

zevende gebod  ( Exodus 20:13 )

​

U zult geen overspel plegen.

​

Achtste Gebod  ( Exodus 20:13 )

​

Je zult niet stelen.

​

negende gebod  ( Exodus 20:13 )

​

U zult geen valse getuigenis afleggen tegen uw naaste.

​

tiende gebod  ( Exodus 20:14 )

​

Gij zult het huis van uw naaste niet begeren, noch zijn vrouw, zijn dienstmaagd, zijn dienstmaagd, noch zijn os, noch zijn ezel, noch iets dat van uw naaste is.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​